Brief van een moeder aan een dochter.

Mijn lieve meisje.

Ik vraag je om geduldig te zijn zodra je merkt dat ik ouder word, maar vooral vraag ik je om te proberen te begrijpen wat het met mij doet.

Als ik het zelfde verhaal voor de duizendste keer vertel, onderbreek me dan niet en zeg: “Dat heb je net ook al verteld”, luister gewoon en probeer je al die keren te herinneren toen jij klein was en ik avond na avond het zelfde verhaaltje vertelde tot je in slaap viel.

Als ik niet in bad wil word dan niet boos en beledig me niet. Denk aan die keren dat ik achter je aan moest vangen toen je een klein meisje was en uitvluchten zocht om niet te hoeven douchen.

Als je ziet hoe onhandig ik ben als het gaat om nieuwe technologie, geef me de tijd om te leren en kijk me niet zo aan… Denk dan aan hoe geduldig ik je leerde om netjes te eten, je aan te kleden, je haar te kammen en om te gaan met daagse dingen. De dag dat je ziet dat ik oud word, vraag ik je om geduldig te zijn, maar bovenal om te proberen te begrijpen wat het met mij doet.

Als ik zo nu en dan het gesprek niet meer kan volgen, geef me dan de tijd om het me te herinneren, en als me dat niet lukt word dan niet zenuwachtig, ongeduldig of arrogant. Weet dan, diep in je hart dat het belangrijkste voor mij is, dat we samen zijn.

Als mijn oude vermoeide benen me niet zo hard laten lopen als vroeger, geef me je hand, net als ik jou de mijne gaf toen jij je eerste stapjes zette.

Als die dagen komen, wees dan niet verdrietig……wees bij me, begrijp me, terwijl ik richting het einde van mijn leven ga, met liefde.

Ik koester en dank je voor de tijd en vreugde die we deelden. Met een grote lach en de intense liefde die ik altijd voor je had, ik wil alleen maar zeggen, ik hou van je…… Mijn lieve dochter.